Κυρίες και κύριοι.
Φίλες και φίλοι.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί μια κορυφαία στιγμή της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας.
Είναι μια επέτειος από την οποία ακόμη και σήμερα, 69 χρόνια μετά, αντλούμε πολύτιμα διδάγματα, προσλαμβάνοντας τα λυτρωτικά της μηνύματα.
Η μικρή Ελλάς όρθωσε το ανάστημα της και αντιτάχθηκε αρχικά στις ορδές του φασιστικού καθεστώτος που κυβερνούσε τότε την Ιταλία.
Και στη συνέχεια στις δυνάμεις του ʼξονα,
που θέλησαν να τιμωρήσουν τη χώρα μας και το λαό της, που τόλμησε να μπει εμπόδιο στα σχέδια τους.
Η Ελλάς τα έβαλε με τις υπερδυνάμεις της εποχής κι έγινε μονομιάς το σύμβολο του αγώνα της υπέρβασης των δυνατοτήτων του ανθρώπου που μάχεται για την υπόστασή του, τις αξίες του, την ελευθερία του, την αξιοπρέπειά του.
Την επιλογή αυτή την πλήρωσε ο τόπος μας ακριβά.
Με το αίμα χιλιάδων συμπατριωτών μας, στην πλειοψηφία τους νέων ανθρώπων.
Με την καταστροφή περιουσιών και υποδομών.
Και το χειρότερο, με τον εθνικό διχασμό που έφερε ο εμφύλιος σπαραγμός που ακολούθησε το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
Ένας εμφύλιος σπαραγμός που δημιούργησε νέες εκατόμβες θυμάτων,
αλλά και άφησε για πολλά χρόνια ανεξίτηλα σημάδια στις ψυχές της γενιάς της εποχής.
Δυστυχώς ο Εμφύλιος αυτός δεν επέτρεψε στην Ελλάδα να δρέψει τα οφέλη από τη γενναία στάση που επέδειξε κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Τα οφέλη από το γεγονός ότι βρισκόταν από την πλευρά του νικητή.
Η Ελλάδα βγήκε χαμένη από τον πόλεμο γιατί πριν ακόμη αυτός τελειώσει ,
εμείς είχαμε ήδη μπει στη δίνη της εμφύλιας διαμάχης.
Γιατί τα χρόνια που ακολούθησαν τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου εμείς ,
αντί να ασχοληθούμε με την ανοικοδόμηση του τόπου μας,
όπως έκαναν οι άλλες χώρες,
δίναμε νέες μάχες, πιο σκληρές και πιο ανελέητες, πολεμώντας ο ένας Έλληνας τον άλλο Έλληνα.
Αδελφός τον αδελφό.
Και το κάναμε αυτό αναζητώντας και οι πλευρές επιδιαιτητές ,
προστασία και υποστήριξη σε ξένες δυνάμεις ,
που είχαν κάθε όφελος η Ελλάδα να μην βγει δυνατή και ανεξάρτητη.
Αλλά να παραμείνει εξαρτημένη στα δικά τους σχέδια και συμφέροντα.
Αυτή λοιπόν η επέτειος αναδεικνύει διδάγματα, εκτός από αρχές και αξίες.
Διδάγματα με διαχρονικότητα.
Αλλά ως επέτειος έχει επιπλέον ιδιαίτερο συμβολισμό και ξεχωριστή σημασία σε κρίσιμες και έκτακτες περιστάσεις, όπως η σημερινή.
Υπενθυμίζει σε όλους τους σύγχρονους Έλληνες ότι, ενωμένοι και με αποφασιστικότητα, μπορούμε να κατακτούμε στόχους που μοιάζουν ανέφικτοι.
Υποδεικνύει ότι η πίστη στους κοινούς αγώνες και τα οράματα για το μέλλον της Πατρίδας μας, υπηρετούνται καλύτερα μέσα από την εθνική συνεννόηση,
την εθνική συστράτευση,
και την εθνική ομοψυχία.
Στοιχεία που είναι απαραίτητα αλλά και εξαιρετικά επίκαιρα στις δύσκολες ώρες που διέρχεται όχι μόνο η χώρα μας, αλλά και ολόκληρος ο κόσμος.
Οι καιροί αυτοί απαιτούν έργα και όχι λόγια.
Οι σύγχρονες προκλήσεις απαιτούν έμπρακτο πατριωτισμό,
κι όχι ανέξοδες κορώνες εθνικοφροσύνης.
Φίλες και φίλοι
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου επιτάσσει την έμπρακτη απόδοση τιμής στις Ελληνίδες και τους Έλληνες που αγωνίστηκαν, θυσιάζοντας τις ζωές τους για την εθνική ανεξαρτησία, την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Το χρέος όλων μας σήμερα είναι σαφές:
να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη της εποποιίας του 40,
να τιμήσουμε τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης κατά της τριπλής κατοχής,
να παραδειγματιστούμε από τις μαύρες σελίδες του Εμφύλιου Σπαραγμού και της μετέπειτα εθνικής συμφιλίωσης που με πολύ κόπο επετεύχθη , ύστερα από αγώνες και υπερβάσεις φωτισμένων και υπεύθυνων πολιτικών ηγετών.
Πολιτικών ηγετών που έβαλαν το συμφέρον του τόπου πάνω από το πρόσκαιρο μικροπολιτικό συμφέρον.
Φίλες και φίλοι.
Σήμερα ο κόσμος όλος βιώνει μια πρωτόγνωρη κρίση.
Και η κρίση αυτή δεν είναι μόνον οικονομική.
Είναι παράλληλα και διπλή περιβαλλοντική και κλιματική πρόκληση, η οποία εντείνει την ανησυχία για το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Το μέλλον των παιδιών μας.
Επιπλέον σήμερα δοκιμάζονται οι αξίες πάνω στις οποίες δομήσαμε το σύγχρονο τρόπο ζωής μας.
Τίποτε πλέον δεν είναι σταθερό, τίποτε δεν είναι όπως είχαμε συνηθίσει.
Ζούμε σε μια περίοδο διαρκών ανακατατάξεων και μεταβολών, που εξελλίσονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Οι κοινωνίες μας βιώνουν μια πρωτοφανή ανασφάλεια, που τη γεννά η έξαρση της βίας και των εθνοτικών ανταγωνισμών.
Ο σπόρος του θρησκευτικού φανατισμού βρίσκει πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί, αφού τρέφεται από την ανισότητα και την αδικία που χαρακτηρίζουν την πολυτάραχη εποχή μας.
Το ζητούμενο λοιπόν σήμερα για όλους τους Έλληνες και για όλες τις Ελληνίδες είναι το πώς θα μπορέσουμε ως χώρα και ως κοινωνία να βγούμε από την πολυεπίπεδη αυτή κρίση , με τις λιγότερες το δυνατόν συνέπειες.
Ένας μεγάλος σύγχρονος στοχαστής, ο Πάολο Κοέλιο, αναφέρει σε ένα από τα έργα του, το Ημερολόγιο ενός μάγου, ότι στον Καλό Αγώνα η επίθεση ή η φυγή αποτελούν μέρος της μάχης.
Αυτό που δεν βοηθά είναι το να στέκεις παραλυμένος από το φόβο.
Εμείς λοιπόν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη δυσμενή συγκυρία με έναν τρόπο.
Με επίθεση μπροστά.
Με επίθεση στο μέλλον.
Γιατί ούτε η φυγή, αλλά ούτε και παραλυσία είναι στο DNA της φυλής μας.
Έχουμε την τύχη ως χώρα να συμμετέχουμε στους σημαντικότερους διεθνείς θεσμούς και συμμαχίες.
Το γεγονός αυτό μας δίνει σημαντικό πλεονέκτημα, αλλά από μόνο του δεν αρκεί.
Η μάχη της υπεράσπισης των εθνικών μας δικαίων , η προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων, η προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς απαιτεί διαρκή και πολυεπίπεδη προσπάθεια.
Απαιτεί την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που διαθέτουν οι Έλληνες,
απανταχού της Γης.
Απαιτεί
Εθνική συνεννόηση, συναίνεση και συνεργασία.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο για τον τόπο μας.
Έχουμε να διανύσουμε έναν δρόμο δύσκολο και ανηφορικό, γεμάτο αντιξοότητες και απρόβλεπτες καταστάσεις.
Κι έχουμε μόνον μια επιλογή.
Μια επιλογή που υπογραμμίζει το πνεύμα της σημερινής μεγάλης εθνικής γιορτής.
Να προχωρήσουμε μπροστά ενωμένοι, με υπευθυνότητα, στιβαρότητα, σύνεση και τόλμη.
Να βάλουμε στην άκρη αυτά που μας χωρίζουν και να αναδείξουμε όσα μας ενώνουν.
Με αίσθημα προσφοράς στην Πατρίδα.
Με συναίσθηση της ατομικής ευθύνης για το παρόν αλλά και το κοινό μας μέλλον.
Μακριά από ακρότητες και σκοπιμότητες.
Μακριά από διχαστικές αντιπαραθέσεις, που τόσο πολύ, μας στοίχησαν στο παρελθόν.
Με προσήλωση στις αξίες και τα ιδανικά, στις αρχές και στα συλλογικά οράματα που διαχρονικά αποτελούν την πολύτιμη παρακαταθήκη μας.
Την ουσία του πολιτισμού μας.
Ώστε να μετουσιώσουμε την κληρονομιά αυτή,
σε νοοτροπίες και πρακτικές που υπηρετούν το συλλογικό εθνικό συμφέρον.
Η αφοσίωση μας στη Δημοκρατία,
η πίστη μας στο μέλλον του Ελληνισμού,
το όραμα της προόδου και της κοινωνικής δικαιοσύνης για μια καλύτερη κοινωνία για όλους,
πρέπει να είναι ο οδηγός μας.
Σήμερα, περισσότερο ίσως από ποτέ άλλοτε,
το όραμα μιας δίκαιης κοινωνίας,
μιας κοινωνίας ευημερίας και αλληλεγγύης,
σε μια χώρα που αποτελεί δύναμη σταθερότητας, ειρήνης και δημοκρατίας, για ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή,
παραμένει επίκαιρο.
Και είναι στο χέρι μας, επαφίεται στη δική μας και τις επόμενες γενιές που θα ακολουθήσουν, αν το όραμα αυτό θα αποκτήσει πραγματικό περιεχόμενο.
Είναι στο δικό μας χέρι εμείς, οι Έλληνες του 2009, οι Έλληνες του 21ου αιώνα,
να πούμε το δικό μας ΟΧΙ σε νοοτροπίες και πρακτικές,
που υπονομεύουν το μέλλον της πατρίδας μας και των συμπολιτών μας.
Είναι στο δικό μας χέρι να ισχυροποιήσουμε την ιστορική συνείδηση και να χαλυβδώσουμε τη θέληση μας για μια κοινωνία που θα στηρίζεται στο σεβασμό του συνανθρώπου μας και της διαφορετικότητάς του.
Είναι στο δικό μας χέρι αν θα προχωρήσουμε ενωμένοι μπροστά.
Έχουμε λοιπόν μια υποχρέωση και μια ευθύνη ταυτόχρονα.
Να συνεχίσουμε να τιμούμε στην πράξη όλους όσους έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι και να απολαμβάνουμε τα αγαθά της δημιουργίας και της προκοπής ανεμπόδιστα.
Και να θέσουμε ως γνώμονα και στόχευση της συλλογικής μας δράσης τη δημιουργία μιας Ελλάδας ισχυρής και περήφανης.
Μιας χώρας που θα διασφαλίζει σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες της το δικαίωμα να ζουν σε μια ανοιχτή κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης, ευημερίας και αλληλεγγύης.
Σας ευχαριστώ.